1. Anima es substancia spiritual rahonable donant forma al cors humanal. | Anima est substantia spiritualis rationalis dans formam corpori humano. [Exp] II.A.6 - DoctPu: Cap. 85, §1. 2. Anima es aquella cosa per que hom pot mes amar Deu que si mateix, e per que pot membrar, entendre e amar, e haver habit de sciencia. | Anima est id, per quod homo potest magis Deum diligere quam se ipsum, et per quod potest memorari, intelligere et amare et habitum scientiae habere. [Reg] III.19 - ArtFerSol: NEORL XX, 356 | ROL XXXIX (138), 692. 3. Anima es estrument ab lo qual les corporals substancies atenyen lur fi en Deu. | Anima est instrumentum cum quo corporales substantiae attingunt suum finem in Deo. [Prov] III.26-ProvRam: 192, 7. 4. Anima est illa essentia, quae perficit corpus cum quo est conjuncta. III.40 - QqAttr: Paris, BN, lat.16615, f. 75r.