1. Mentir es aquell vici qui los seus contraris son majorment veritat e vergonya. | Mendacium est illud vitium cuius contraria maxime sunt veritas et verecundia. [Exp] III.23 - ArbSci: Arbre Viciós, branques, 29 | C, 11. 2. Mentir es contra manifestació de pensa. | Mentiri est contra manifestationem mentis. [Prov] III.26 - ProvRam: 297. 3. Mendacium est peccatum directe contra veritatem moralem. Et veritas moralis est virtus, cum qua homo vere et virtuose, quod habet in mente, profert in ore. [Exp] III.69 - Praedic: ROL III, 164. 4. Mendacium est illud peccatum cui proprie pertinet mentiri, et quod maxime deviat affatum a suo fine. [Reg] Ibid., 388. 5. Monçonega es habit ab lo qual lo monçoneguer parla e testimoniatge contra veritat de la cosa. | Mendacium est habitus cum quo mendax fatur sive testatur contra rei veritatem. III.77-ArsBre: IX, 9. 6. Mendacium est habitus quo mendax profert falsa, ipso consentiente. IV.19 - ArsMyst: ROL V, 463. 7. Mentida es habit per lo qual moren totes les fins de les partides del home. Les quals estan per veer, hoyr, odorar, gustar, palpar, parlar, ymaginar, entendre, amar e membrar. | Mendacium est habitus per quem moriuntur omnes fines partium hominis, quae exstant per visum, auditum, odoratum, gustum, palpatum, loqui, imaginari, intelligere, amare et recolere. [Exp] IV.65 - VirtPec: NEORL I, 48 | ROL XV, 159. 8. Mentida es habit per lo qual hom es mentidor. | Mendacium est habitus cum quo homo mendax efficitur. IV.67 - ArsBrePre: ROL XVIII, 78 | 80. 9. Mendacium est habitus per quem omnes fines potentiarum hominis moriuntur. [Exp] IV.70 - VirtVen: ROL XVIII, 241. 10. Mendacium est habitus quo mentitur homo contra sui mentem. [Exp] IV.109 - ArsCons: ROL II, 229. Sin. falsetat | falsitas, Ant. veritat | veritas.