1. Enteniment es, fil, poder d’ani[m]a qui enten ben e mal, e enten differencia e concordansa e contrarietat en les criatures. E per enteniment ha hom conaxensa de les coses qui son en veritat e de les cozes qui son en falsetat. | Intellectus est, fili, posse animae, quae intelligit bonum et malum, et intelligit differentias, concordantias et contrarietates in creaturis, et per intellectum cognoscit ea, quae sunt in ueritate. [Exp] II.A.6 - DoctPu: Cap. 31, §2. 2. Enteniment es ens general [e] a coessencial e special entellectivitat, entelligibilitat e entendre. | Intellectus est ens generale, et habet coessentialem et specialem intellectivitatem, intelligibilitatem et intelligere. [Prov] III.43 - ComFil: NEORL VI, 88 | ROL XIX, 200. 3. Intellectus est potentia cum qua homo intelligit naturaliter entia intelligibilia, quae contra suam naturam intelligendi intelligere non potest, sicut potentia visiva quae contra suam naturam videndi videre non potest. III.58-DispFidInt: ROL XXIII, 225. 4. Intellectus sive sapientia est ens ratione cuius sapiens intelligit. Solus enim intellectus est propria causa per quam entia sunt intelligibilia. III.79-VenSub: ROL XXII, 16-17. 5. Ait Intellectus: Sum substantia creata conjuncta, cui proprie competit intelligere, et per accidens credere. [Exp] IV.35-Lament: ROL VII, 116. 6. Enteniment es aquella cosa per la qual cosas son enteses. | Intellectus illud est per quod res intelliguntur. IV.67 - ArsBrePre: ROL XVIII, 74 | 75. 7. Potentia intellectiva est forma qua homo intelligens consilium est informans. IV.109 - ArsCons: Cent formes 30. Cf. saviea, saviesa | sapientia; memòria | memoria.